Amsterdam, 15 februari
Hieronder treft u Mario's column die vandaag in dagblad SP!TS staat afgedrukt.
Kinderarbeid of carrièreplanning?
De prestaties van het eerste elftal maar ook de kwaliteit van de jeugdafdeling waren de aanleiding dat eind jaren zestig, begin zeventig, ADO als een magneet op jeugdvoetballers werkte.
Het was fantastisch om als kind in het Haagse Zuiderpark te mogen spelen, ook omdat in alle competities ADO-elftallen bovenaan stonden.
De club wilde toonaangevend blijven en daarom werd toen al in steeds wijdere omtrek gericht naar talent gespeurd. Uit Hoek van Holland, Delft, Gouda en Leiden kwamen talentjes de club versterken.
Ze trainden vier keer in de week en speelden twee wedstrijden in het weekend.
Niemand hoorde je er over dat de kinderen werden weggehaald uit het sociale milieu van familie en vriendjes, dat ze door het voetbal te eenzijdig werden opgevoed, dat schoolprestaties er onder zouden lijden en dat ouders, die dagelijks voor chauffeur speelden, te zwaar belast zouden worden.
Welnee, alles gebeurde met het doel te slagen in het betaald voetbal. Velen haalden die eindstreep natuurlijk niet. Ik kom ze met regelmaat tegen en tref zelden blijvend beschadigden aan.
In veertig jaar is veel veranderd.
Maar ondanks de opvang en alternatieve opvoeding in pleeggezinnen of internaten, huiswerkbegeleiding, LOOT-scholen, gecoördineerd vervoer, soms twee trainingssessies per dag en het uitbreiden van regionaal scouten met internationaal zoeken naar talent blijven twee zaken bij het oude.
De clubs willen talent op zo jong mogelijke leeftijd inlijven en spelers willen voor hun kans profvoetballer te worden blijven opteren. En om daar dan op jonge leeftijd alles voor te geven is logisch.
Kijk in andere sfeer de leerlingenlijsten op internationaal hoog aangeschreven dans- en kunstacademies en conservatoria er maar op na. Alles wat jong is geleerd pikken ze je ook daar nooit meer af.
Ik begrijp die selectieve verontwaardiging over Nederlandse talentjes die vroeg naar het buitenland vertrekken dan ook niet.
Er wordt over heuse kinderhandel gesproken en er worden zelfs Kamervragen over ingediend.
Alsof Nederlandse clubs onderling geen jeugdspelers wegroven en profs op hun loonlijsten hebben staan die als kind het ouderlijk huis verlieten om hun profdroom te verwezenlijken.
Of heet dit dan opeens carrièreplanning?
