zaterdag 30 juni 2018

Mario bij NH Sportcafé

Amsterdam, 30 juni

Vandaag was Mario te gast in het NH Sportcafé, een radioprogramma van RTVNH.
Gerard van der Lem, Bas Nijhuis, Sjaak Swart, Mario van der Ende, Rob Stenackers, Jan Jongbloed en Leo Driessen

vrijdag 29 juni 2018

Mario op NPO Radio1 De Nieuws BV

Hilversum, 29 juni

Vanmiddag was Mario te gast in het BNN-Vara- radioprogramma De Nieuws BV.
Mario met presentator Patrick Lodiers

Link om terug te luisteren: Vanaf 13.05 uur
https://www.nporadio1.nl/de-nieuws-bv


Mario in De Volkskrant

29 juni, Amsterdam

ANALYSE VIDEOSCHEIDSRECHTER

De belangrijkste les van de videoscheidsrechter: wacht even met juichen

Als de poulefase van het WK voetbal iets heeft duidelijk gemaakt, is het wel dat het profvoetbal radicaal verandert met de komst van de videoscheidsrechter. Welke lessen kunnen er worden getrokken?
Australische spelers reageren op de eerste VAR-beslissing ooit, tijdens de wedstrijd Frankrijk - Australië. Foto AP
Hij wordt gekscherend al de man van het toernooi genoemd: de video-assisted referee (VAR) oftewel de videoscheidsrechter. Tijd voor een tussenbalans nu de poulefase van het WK voetbal in Rusland bijna is afgerond. Hoe beïnvloedt de videoscheidsrechter de arbitrage, wat doet zijn komst met de spelers op het veld en welk effect heeft hij op het spel?

1. Discussies lopen nog net zo hoog op

Het was misschien ook een utopisch idee: de videoscheidsrechter zou aan alle discussies in het voetbal een eind maken. Nooit meer die onterecht gegeven strafschop of die gemiste rode kaart. Na 48 duels onder supervisie van de video-assisted referee (afgekort VAR) kan die zeepbel worden doorgeprikt. Het regende de afgelopen twee weken woordgrappen op sociale media: VARce, VARkeerd.
Met name de wispelturigheid van de VAR werd gelaakt. Waarom greep de videoscheidsrechter in toen de Franse aanvaller Griezmann tegen Australië in het strafschopgebied werd gevloerd, maar bleef een soortgelijke overtreding op de Zweedse spits Berg tegen Duitsland onbestraft? Hetzelfde gold voor de handsbal van de Deense verdediger Poulsen tegen Australië (wel strafschop) en die van de Argentijn Rojo tegen Nigeria (geen strafschop).

HOE WERKT DE VAR?

Het beroep van scheidsrechter is sinds dit WK een stuk minder eenzaam geworden. Liefst vier officials kijken de wedstrijd mee op camera’s, van wie er één – de zogeheten ­video-assisted referee (VAR) – via een oortje kan overleggen met de scheidsrechter op het veld. Penalty of geen penalty? Een doelpunt dat eigenlijk afgekeurd moet worden? Een rode kaart of toch niet? De verkeerde speler een kaart gegeven? Bij dit soort wedstrijdbepalende beslissingen kan de scheidsrechter advies vragen aan de VAR, of kan de VAR zelf de scheidsrechter wijzen op iets belangrijks wat hij gemist heeft. De scheidsrechter in het veld mag zelf bepalen of hij vertrouwt op het oordeel van zijn videohulp, of dat hij langs de lijn de beelden wil terugzien. De scheidsrechter velt uiteindelijk alleen een oordeel.
‘Soms denk ik over de VAR: zitten jullie in dat hokje te klaverjassen ofzo? Er is alleen maar meer discussie ontstaan’, zegt voormalig topscheidsrechter Mario van der Ende, die floot op de WK’s in 1994 en 1998. Volgens hem is dat niet het falen van het systeem – waarvan hij voorstander is –, maar van de arbitrage. Voor een WK worden niet de beste scheidsrechters geselecteerd, elke regionale voetbalbond vaardigt volgens Fifa-regels een vast aantal scheidsrechters af. ‘De kwaliteit over de breedte, dus zowel op het veld als in het kantoor van de videoscheids, is niet toereikend. Daardoor zijn het waarnemen, interpreteren en het durven nemen van besluiten onder de maat. Het is zonde dat een in potentie geweldig middel zo ontkracht wordt.’
Hockeycoach Marc Lammers, die goud won met de hockeysters op de Olympische Spelen van Bejing (2008), ziet parallellen met de invoering van de videoscheidsrechter in het hockey in 2006. ‘In het eerste jaar waren er veel kinderziekten. Die zijn langzaam verdwenen. Er is nog weleens discussie over zaken als wel of niet bolle kant. Dat blijft interpretatie en haal je er ook met de videoscheids niet uit.’
Wat volgens hem heeft geholpen bij de acceptatie van de videoscheidsrechter in het hockey is het gezamenlijk actief zoeken naar manieren hoe het beter kan. Lammers: ‘Ga na het WK daarom om tafel met coaches en spelers. Spreek over verbeterpunten en geef ze inspraak. Dan maak je ze mede-eigenaar van het systeem.’

2. In slow motion lijkt de overtreding erger

De Colombiaan Carlos Sanchez moest van het veld nadat hij een Japans schot had gekeerd met zijn arm. In de vertraagde beelden is te zien hoe de middenvelder in het eigen penalty­gebied opspringt en zijn rechterarm uitsteekt. De bal was anders gegarandeerd in het doel gevlogen. Geen twijfel mogelijk: rode kaart.
Maar in veel andere gevallen is het oppassen met slowmotionbeelden, blijkt uit onderzoek van de Katholieke Universiteit Leuven.
88 topscheidsrechters uit verschillende landen bekeken video’s van spelsituaties. Soms voltrok de actie zich op werkelijke snelheid, soms in slowmotion. Zo bleek dat scheidsrechters zwaarder straffen na het zien van vertraagde beelden.
Scheidsrechter Andres Cunha wijst een penalty toe aan Frankrijk. Foto Getty Images
88 topscheidsrechters bekeken video’s van spelsituaties. Soms voltrok de actie zich op werkelijke snelheid, soms in slowmotion. Zo bleek dat scheidsrechters zwaarder straffen na het zien van vertraagde beelden.
In situaties waar volgens het handboek een gele kaart van toepassing is, trok in de slowmotiongroep 20 procent rood. Bij de andere, realtimegroep was dit een stuk minder: 10 procent. Een overtreding waar rood op staat? Daar gaf in de slowmotiongroep 63 procent van de scheidsrechters daadwerkelijk rood, tegenover 42 procent in de realtimegroep.
‘Een solide studie’, oordeelt Casper Albers, universitair hoofddocent statistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen, die het onderzoek op verzoek van de Volkskrant bekeek. ‘Er waren wel weinig videofragmenten voor het scenario ‘geen overtreding’, maar dat is dan ook het enige minpunt.’
Maar waarom straffen scheidsrechters zwaarder bij het zien van vertraagde beelden? De Leuvense bewegingswetenschapper Jochim Spitz trekt de parallel met het terugkijken van videobeelden van misdaden. ‘In slowmotion kun je de indruk krijgen dat de dader veel meer tijd had om over zijn daden na te denken dan hij in werkelijkheid had. Daardoor kan fysiek contact beoordeeld worden als doelbewuster en ernstiger.’
Mede op basis van eerder Leuvens onderzoek schrijft het FIFA-protocol daarom al voor op welke snelheid scheidsrechters beelden terugkijken. Voor feitelijke beslissingen – van het kaliber ‘overtreding binnen of buiten het strafschopgebied’ – kan de arbitrage slow motion fragmenten bestuderen.
Mede op basis van eerder Leuvens onderzoek schrijft het Fifa-protocol daarom voor op welke snelheid scheidsrechters beelden terugkijken. Voor feitelijke beslissingen – van het kaliber ‘overtreding binnen of buiten het strafschopgebied’ – kan de arbitrage slowmotionfragmenten bestuderen. Maar bij subjectievere besluiten – was deze handsbal expres of krijgt de speler de bal per ongeluk tegen zijn hand? – is het de bedoeling dat de scheidsrechter de beelden op werkelijke snelheid bekijkt. Spitz: ‘Als scheidsrechters dit protocol naleven zou het dus niet tot extra rode kaarten moeten leiden.’

3. Spelers worden braver

De vier paar ogen extra van videoarbiters die meekijken in het hectische strafschopgebied blijkt slecht nieuws voor schwalbe-koningen. De Nederlandse scheidsrechter Björn Kuipers nam het opmerkelijkste besluit. In de groepsfase bij de wedstrijd Brazilië tegen Costa Rica draaide hij een strafschop terug op advies van de videoscheidsrechter. Hij zag op het beeldscherm naast het veld nu wel de schwalbe van de Braziliaanse steraanvaller Neymar.
Tegelijkertijd liggen gemene verdedigers onder een vergrootglas. Het WK-record voor strafschoppen – achttien op de WK’s in 1990, 1998 en 2002 – werd in de groepsfase van het huidige toernooi al verbroken. De teller staat donderdagmiddag al op 24. Tien  daarvan werden gegeven op advies van de videoscheidsrechter.
De videohulp is er ook om correct verdedigen te belonen, ervoer de Colombiaanse verdediger Sánchez donderdag tegen Senegal. Scheidsrechter Mazic annuleerde een strafschop toen hij in de herhaling zag dat Sánchez met een knappe sliding de bal raakte.
Oud-topvoetballer en voetbalanalist Ronald de Boer verwacht dat spelers, in het bijzonder de hangende en sleurende verdedigers zoals dit WK die van Panama en Tunesië, uiteindelijk hun stijl moeten aanpassen: ‘Op een bepaald moment leren ze het wel af, je moet gewoon met je tengels van de ander afblijven. Maar het moet natuurlijk ook geen korfbal worden, waarbij iedereen in een kommetje om de aanvaller gaat staan.’
In het hockey is de videoscheidsrechter niet meer weg te denken. Hockeycoach Marc Lammers zag dat zijn spelers op termijn steeds eerlijker spelen. ‘Als je iets doet, wordt het toch wel gezien.’

4. Niets is wat het lijkt

Voetbal was voor het tijdperk van de videoscheidsrechter simpel: of het achteraf nou klopte of niet, wat er werd besloten op het veld telde direct tot in de eeuwigheid. Het systeem van de videoscheidsrechter introduceert een vreemde vertraging. Bij een doelpunt kan een speler pas juichen (of balen) als de VAR ook zijn oordeel heeft geveld.
Zo slaakten 80 miljoen Duitsers woensdag een zucht van verlichting toen de grensrechter gedecideerd zijn vlag voor buitenspel in de lucht stak bij de 1-0 van Zuid-Korea. Even later vloeiden de Duitse tranen alsnog. De Nederlandse videoscheids Danny Makkelie zag dat een Duitser de bal had beroerd en dat van buitenspel dus geen sprake kon zijn.
Scheidsrechter Andres Cunha bekijkt de videobeelden. Foto AP
De BBC zette voor het toernooi een rijtje momenten uit de WK-historie op een rij die van controverse naar voetnoot zouden zijn gegaan met een videohulp. Zoals de hand-van-God-goal van Maradona in 1986, de niet geziene gruwelelleboog van de Italiaan Tassoti tegen het gezicht van Spanjaard Luis Enrique in 1994 of de twee onterecht afgekeurde goals van Spanje tijdens de sprookjeswinst van Guus Hiddinks Zuid-Korea in de kwartfinale in 2002.
Over die momenten wordt nog altijd nagepraat. Dat moet gekoesterd worden, schreef The Guardian-voetbaljournalist Barney Ronay in januari, toen hij reflecteerde op de eerste testen van de Engelse voetbalcompetitie met de videoscheidsrechter. Hij zag hoe die momenten ‘de lucht uit stadions’ zogen, en daarmee de emotie uit het voetbal.
Voormalig Oranje-international Ronald de Boer had waarschijnlijk een WK-finale gespeeld als de VAR op het WK in 1998 in de halve finale tegen Brazilië een strafschop had toegekend na een overtreding op Pierre van Hooijdonk. ‘Maar dan moest hij er nog wel in’, zegt De Boer lachend.
Hij kan zich er achteraf niet druk om maken. De Boer ziet een sport die eerlijker wordt. ‘Er zijn genoeg beslissingen genomen die met het menselijk oog nooit gezien konden worden. Neem die goal van Spanje tegen Marokko. Ik dacht eerst ook aan buitenspel. Het is even wennen aan het fenomeen, discussies zullen blijven. Vooral als het gaat om interpretaties, zoals hands. Dat moeten we gewoon accepteren.’

Mogelijke verbeteringen

1. Geef teams de mogelijkheid zelf de videoscheids in te schakelen
In de meeste sporten met videoscheidsrechters (zoals hockey, volleybal, tennis en Amerikaanse sporten) is het gemeengoed dat coaches of spelers een arbitrale beslissing kunnen aanvechten door een beroep te doen op de videoscheidsrechter, een zogeheten challenge. Voormalig toparbiter Mario van der Ende ziet het als nuttige aanvulling in het voetbal. ‘Neem die 1-1 van Zwitserland tegen Brazilië. Al die Brazilianen reclameren over een duwfout. De VAR doet niets. Als ze de beslissing in ieder geval hebben kunnen aanvechten, leidt dat achteraf tot minder controverse.’
Hockeycoach Marc Lammers onderschrijft die mening. In het hockey hebben teams één challenge, die ingezet kan worden door een speler. Als die niet gegrond blijkt, wordt hij afgenomen. Lammers: ‘Spelers gaan elkaar dan corrigeren. Alleen aanvragen als je het echt heel zeker weet, zeggen ze tegen elkaar. De eerlijkheid neemt toe.’
2. Selecteer (video)scheidsrechters op basis van hun vakmanschap (en niet op nationaliteit)
Het is oud-scheidsrechter Van der Ende op WK’s al jaren een doorn in het oog: het gegeven dat ieder continent een vast aantal WK-scheidsrechters levert. Daardoor staat volgens hem niet de kwaliteit van scheidsrechters centraal op WK’s, maar de nationaliteit. Geen van de 36 scheidsrechters op dit WK komt bijvoorbeeld uit in de grootste competitie van de wereld, de Premier League.
De nummer 4 van Italië kan beter zijn dan de nummer één van Oezbekistan, zegt Van der Ende. En daarbij komt nog iets, zegt hij: ‘Je moet het ook nog eens durven om als videoarbiter uit een klein land een topscheidsrechter te overrulen.’ Volgens Van der Ende stijgt het niveau van de arbitrage, en daarmee de kwaliteit van de besluiten, als de selectiecriteria voor WK-scheidsrechter worden aangepast.
3. Leg uit waarom iets wordt besloten
Als de videoscheidsrechter ingrijpt, geeft hij iets door in het oortje van de hoofdscheidsrechter op het veld. Die loopt vervolgens naar de rand van het veld en maakt met een gebaar duidelijk of hij wel of niet het advies van de VAR overneemt. Het gesloten een-tweetje tussen video- en veldscheidsrechter leidde op het WK niet zelden tot verbouwereerde reacties bij spelers en fans.
Oud-scheidsrechter Van der Ende ziet het wel zitten als de scheidsrechter uitlegt waarom hij een besluit heeft genomen, net zoals dat normaal is in bijvoorbeeld het American football, waar de veldarbiter over de stadionspeakers uitlegt waarom de VAR is ingeschakeld en welke conclusie is getrokken na het zien van de beelden. Het kan veel vragen achteraf voorkomen.

donderdag 28 juni 2018

Mario in Metro

Amsterdam, 28 juni

WK Rusland

ENGELAND-BELGIË: VOORZICHTIG ZIJN OF KAART PAKKEN?

Jan Vertonghen krijgt een gele kaart tijdens de wedstrijd tegen Panama. Foto: AFP
Foto van 'Johan van Boven'
59 MIN
België en Engeland hebben hun eerste twee wedstrijden van het WK evenveel punten gepakt, evenveel doelpunten gemaakt en evenveel goals tegen gekregen. Donderdagavond staan ze tegenover elkaar om uit te vechten wie poulewinnaar wordt. Als een van de twee wint, is de conclusie simpel. Maar bij een remise moet het spelregelboek van de FIFA uit de kast worden getrokken.
Als het doelsaldo, het aantal gemaakte doelpunten of het onderlinge resultaat geen uitkomst biedt, telt het aantal gele en rode kaarten mee in de uiteindelijke rangschikking. Dit is ingevoerd om Fair Play te benadrukken én omdat er geen andere mogelijkheid is om te bepalen welk land recht heeft op een betere klassering behalve loten. Als de Rode Duivels en Engeland na de wedstrijd van vanavond ook nog eens hetzelfde aantal kaarten hebben, wordt er geloot wie er als eerste en tweede naar de knock-outfase gaat.

ORANJE

Tijdens het WK van 1990 in Italië overkwam het Nederlands elftal hetzelfde. Oranje en Ierland stonden exact op gelijke hoogte in de groep en middels een loting werd bepaald dat Nederland derde werd en het in de volgende ronde op moest nemen tegen West-Duitsland, de latere winnaar van het toernooi. Toen werd er overigens nog niet gekeken naar het aantal uitgedeelde kaarten.
Nu krijgt een gele kaart een waarde van -1 en een rode kaart van -5. België kreeg tot nu toe drie gele kaarten en de Engelsen twee. Als er vanavond geen prenten worden uitgedeeld is Engeland dus groepswinnaar.

SUBJECTIEF

Oud-scheidsrechter Mario van der Ende begrijpt dat er een laatste redmiddel moet zijn om een ‘winnaar’ aan te wijzen. Maar eerlijk vindt hij deze manier niet. „Het is erg subjectief. Als je toevallig een scheidsrechter hebt gehad die alles volgens het boekje doet, is de kans groot dat je sneller tegen een kaart aanloopt dan wanneer je een arbiter hebt gehad die een wedstrijd goed kan aanvoelen. Je kunt dus nooit geheel objectief concluderen of een land eerlijker heeft gespeeld omdat het minder gele kaarten heeft gehad.”
Daarvoor loopt het niveau van de scheidsrechters die in Rusland actief zijn te veel uiteen, zegt hij. „De FIFA hangt mooie verhalen op dat ze de 23 beste scheidsrechters ter wereld hebben geselecteerd, maar bij sommigen vraag ik me af wat ze er doen. De nummer vier van Italië kan beter zijn dan de nummer één uit Paraguay ofzo. De voetbalbond wil alle landen tevreden houden, dus zijn er van elk continent scheidsrechters aanwezig. Dan draait het dus niet om de kwaliteit maar om de kwantiteit.”

RUST

De Spaanse bondscoach van België, Roberto Martínez, zal zijn spelers in ieder geval niet instrueren om extra voorzichtig te doen, omdat anders het kaartenklassement en dus de eerste plek in de groep in gevaar komt. Sterker nog, de spelers die in de voorgaande wedstrijd al op de bon werden geslingerd geeft hij rust. Daarmee wil hij voorkomen dat ze in de achtste finales geschorst zijn. Het zijn niet de minsten overigens: Jan Vertonghen, Kevin De Bruyne en Thomas Meunier.
Maar wat te doen als het niet om de eerste en tweede plaats zou gaan in de groep, maar om de tweede en derde plek? Oftewel: naar de volgende ronde of einde WK. Van der Ende denkt niet dat spelers hun been zullen terugtrekken. „Eenmaal op het veld zijn ze niet meer bezig met het aantal uitgedeelde kaarten. Ik herinner me nog een overtreding van Laurent Blanc waardoor hij met Frankrijk de finale van het WK van 1998 in eigen land miste. Als een voetballer een overtreding moet maken, dan maakt hij die.”

ONTLOPEN

De regel kan ook de andere kant op werken. Van der Ende: „Als een land een bepaalde tegenstander wil ontlopen, zouden de spelers expres meer kaarten kunnen pakken. Door het kaartensysteem moeten we met al dit soort zaken rekening houden.”
België - Engeland zal donderdagavond moeten uitwijzen wat voor invloed het op de wedstrijd heeft. Hoewel beide landen al zeker zijn van de achtste finale zou het dus zomaar een historische wedstrijd kunnen worden.

woensdag 27 juni 2018

Mario in ELF Voetbal

Den Haag, 27 juni





Vandaag werd Mario gevraagd een bijdrage te leveren aan een artikel in ELF Voetbal.

WK

Van der Ende: “VAR valt of staat met kwaliteit”


Geen onderwerp zorgt tijdens het huidige WK voor meer gespreksstof dan de Video Assistant Referee(VAR). Haast iedere wedstrijd wordt op een gegeven moment onderbroken voor een grondige beoordeling. Al flink wat fouten zijn zo rechtgezet, toch blijft er een zwerm van onduidelijkheid om hangen. ELF Voetbal belde Mario van der Ende voor zijn mening. 
Vandaag om 15:09 door Jan Willem Spaans
Wat hij van de VAR vindt in de kleine twee weken dat het wereldkampioenschap nu onderweg is? “Heel wisselend. Ik ben in principe voorstander van het systeem. Op deze manier wordt het spelverloop en daarmee het resultaat eerlijker, dus dat juich ik natuurlijk toe. Er zijn een paar voorbeelden van goed gebruik van de VAR, maar nog veel vaker is er helemaal niet ingegrepen en dat is onbegrijpelijk. Het idee van de VAR is dat het tot minder discussies leidt, maar op deze manier heb je er juist meer, je vraagt je af hoe het mogelijk is.”, aldus Van der Ende.
Een verder kritiekpunt op de VAR is de lange duur van de onderbrekingen. Het voorlopige dieptepunt kwam maandag in de wedstrijd tussen Egypte en Saudi-Arabië. De Colombiaanse leidsman Wilmár Rodan had vier minuten nodig om uiteindelijk bij zijn inzicht te blijven dat de Saoedi’s een strafschop kregen, een straf die op zijn zachtst gezegd zwaar was omdat de beelden uitwezen dat ook de Saoedische aanvaller zich aan duwen bezondigde. Toch is het wat betreft Van der Ende geen probleem als het even moet duren: “Als dan de juiste beslissing wordt genomen is het het wachten waard.”
Er wordt momenteel hard gewerkt om de video-arbitrage ook in Nederland gereed te maken voor het begin van het nieuwe Eredivisieseizoen. De introductie van dat fenomeen, in de play-offs om promotie en degradatie afgelopen voorjaar, verliep op zijn zachtst gezegd niet vlekkeloos. “Ik ben blij dat ik geen Sparta-supporter ben, anders had ik nog steeds aan de beademing gelegen. Ik ben dus in principe voorstander van de VAR, maar alles valt of staat wel met de kwaliteit van de arbitrage, zowel die op het veld als in de studio. We zullen dan nog een paar mensen nodig hebben die daar de benodigde kwaliteiten voor hebben.”
Een mogelijke oplossing om het gebruik van de VAR minder willekeurig te maken is om iedere ploeg een paar keer in de wedstrijd de mogelijkheid te geven om de scheidsrechter zelf te vragen een bepaalde spelsituatie nog eens te bekijken. Ziet Van der Ende brood in een dergelijke oplossing? “Jazeker, dat lijkt me een goed plan. Neem bijvoorbeeld die goal van Zwitserland tegen Brazilië, waarin je duidelijk kan zien dat die verdediger een duw in de rug krijgt? Je hebt zoveel camera’s hangen, dan kan je dat ook zien. Op die manier neem je ook de willekeur weg en geef je die spelers het idee dat er gekeken wordt.”
De vergelijking met het tennis wordt vaak getroffen. Van der Ende: “Ik heb laatst een paar wedstrijden op Roland Garros gezien, die spelers hebben helemaal geen scheidsrechter meer nodig. Die zien zelf wel of een bal in of uit is, en als het verkeerd beoordeeld wordt laten ze er nog een keer naar kijken. Dat zou in het voetbal ook ideaal zijn om in te voeren: dat de aanvoerder van een ploeg kan vragen om even te gaan kijken.”

Mario in NOS-journaal

26 juni, Hilversum

Vandaag was Mario te zien in het NOS-journaal in een item over de VAR op het WK-voetbal.

Klik op de link vanaf 18'17"


https://www.npostart.nl/nos-journaal/26-06-2018/POW_03689674

zaterdag 23 juni 2018

Mario op McDonald benefietgolftoernooi

Eemnes, 22 juli
Vandaag speelde Mario mee aan het McDonald Benefietgolftoernooi en nam deel aan het galadiner dat werd georganiseerd op golfclub De Goyer in Eemnes.


Mario met flightgenoten Henk Timmer en Sander Westerveld

Bij het onderdeel 'beat the nurse'











donderdag 21 juni 2018

Mario in Algemeen Dagblad

21 juni, Rotterdam


'Dit gaat tot heel veel irritaties leiden bij coaches en spelers'

Het nieuws dat er komend seizoen mogelijk nog geen videoscheidsrechter in de eredivisie komt, leidt tot scepsis bij coryfeeën in de voetbalwereld. Zojuist werd bekend dat de KNVB, als onderhandelaar namens de clubs, en de scheidsrechtersvakbond BSBV, er niet zijn uitgekomen.

De onderhandelingen zijn geklapt op de eis van de BSBV om invloed te hebben op het aanstellingsbeleid. Kortgezegd wilde de vakbond een zo democratisch mogelijk roulatiesysteem, terwijl de KNVB de beste videorefs op de beste wedstrijden wil.
Oud-arbiter Mario van der Ende
Oud-arbiter Mario van der Ende. © ProShots
Mario van der Ende, oud-scheidsrechter en voorstander van de VAR: ,,De KNVB moet kiezen voor kwaliteit, niet voor kwantiteit. In dit geval geef ik de bond groot gelijk dat zij willen bepalen wie ze op een bepaalde wedstrijd inzetten als VAR. Want gebleken is wel dat lang niet iedereen voor deze job geschikt is, zo is wel gebleken. Neem alleen al die twee wedstrijden tussen Sparta en FC Emmen in de play-offs, waarin Sparta gruwelijk gedupeerd is. Daarom kan ik weinig met de reactie van de BSBV, die met een roulatiesysteem wil gaan werken. Laat de belangenvereniging er eerst eens voor zorgen dat hun mensen de regels goed hanteren. In plaats van onderhandelen met de KNVB, zouden ze nu beter de spelregelkennis kunnen optimaliseren. Laat anders kundige oud-scheidsrechters of oud-voetballers de rol van VAR vervullen.”

dinsdag 19 juni 2018

Mario bij OVVO-businessclub

Hilversum, 19 juni

Vanavond gaf Mario een presentatie bij de OVVO-businessclub.
Hij besprak veel sport-gerelateerde onderwerpen en vormen van leiderschap.


Mario in het Algemeen Dagblad

Rotterdam, 19 juni





dinsdag 12 juni 2018

Mario voor een dag examinator op ROC Hilversum

11 juni, Hilversum

Vandaag was Mario aanwezig op het ROC Hilversum waar hij als examinator optrad bij het onderdeel sportmanagement op de sector Sport en Bewegen.