Rotterdam, 23 december
Actie Noa Lang roept vragen op over grens van het juichen: ‘Sport is ook emotie, dat vergeten we soms’
Noa Lang houdt wel ‘van een beetje plagen’. Vandaar dat de PSV’er na zijn goal tegen Feyenoord zwaait met de cornervlag en het ding vervolgens naar de grond gooit. Maar: waarom wel geel voor je shirt uittrekken en niet voor zoiets? Lang overtrad simpelweg de spelregels. Zitten er grenzen aan manieren van juichen? ,,Het zal een hartstikke leuke foto zijn voor zijn plakboek.’’
En hup, daar stond hij, de rappe buitenspeler, vrolijk zwaaiend met een rood/witte cornervlag. Hij zette de stok en de vlag niet terug op z'n plek, maar wierp die naar de grond. Hij bekende later tegenover ESPN: ,,Ik hou wel een beetje van plagen.’’
Het juichen van Lang, een knipoog naar een identieke actie van ex-Feyenoorder Cyriel Dessers tijdens een eerdere aflevering van de topper; het leidde tot talloze reacties. Voorstanders prezen hem. Tegenstanders, met name die uit Rotterdam en omstreken, laakten hem.
You love him or hate him
Passend bij de emotie die de Oranje-international toch al oproept: You love him or you hate him. Maar hoe (on)wenselijk is deze manier van een doelpunt vieren?
Als iemand er plezier uithaalt om met een cornervlag te gaan zwaaien, ach
Danny Koevermans
Hoe kan het dat scheidsrechter Serdar Gözübüyük hem ermee weg liet komen, terwijl een shirtje uittrekken na een treffer wél als de wiedeweerga een gele kaart had opgeleverd? Is de ene uiting onschuldiger dan de andere? Zitten er, kortom, grenzen aan manieren van juichen?
Eerst even over het fenomeen juichen. Er was een tijd dat voetballers domweg hun hand opstaken, wanneer ze hun elftal aan een treffer hadden geholpen. Die tijd is alweer jaren voorbij. In alle soorten en maten schieten ze tegenwoordig voorbij, voetballers met elk hun eigen gekkigheden.
RKC-spits Michiel Kramer greep vorig jaar na een doelpunt tegen AZ naar zijn edele delen, naar eigen zeggen om zo het ontpoppen van een flesje champagne uit te beelden. Voormalig Feyenoord-aanvaller Mike Obiku maakte er een gewoonte van om in traliehekwerk te kimmen - en daarbij geregeld zijn handen open te halen.
Geschorst door juichen
En bij PSV koesteren ze dus een voorliefde voor cornervlaggen. Neem Malik Tillman onlangs nog, toen hij na de 2-2 tegen Sjachtar Donetsk zo’n exemplaar doormidden trapte.
Wrang detail: Vanwege de daaropvolgende gele kaart mist hij nu het cruciale Champions League-uitduel van PSV bij Rode Ster.
,,Weet je’’, zegt Danny Koevermans, de voormalig prof die alweer enige jaren scheidsrechter is in het amateurvoetbal. ,,Zelf hou ik meer van de manier waarop iemand als Luuk de Jong zijn doelpunten viert. Vingertje omhoog, handje aan de aangever, klaar. Maar als iemand er plezier uithaalt om met een cornervlag te gaan zwaaien, ach.’’
De richtlijnen in het grote boek van scheidsrechters zijn duidelijk. Een speler mag de hoekvlag niet uit de grond trekken en ‘m ook niet weggooien tijdens het vieren van een doelpunt. Letterlijke quote: ‘Dit wordt gezien als onsportief gedrag en kan worden bestraft door de scheidsrechter met een gele kaart’.
Onjuist handelen Gözübüyük?
Heeft Gözübüyük, kortom, onjuist gehandeld door Lang weg te laten komen met zijn wijze van juichen? ,,Nee’’, stelt Koevermans met klem. ,,Een scheidsrechter is een goede scheidsrechter wanneer hij soms ook dingen níet ziet. Of, beter: niet wíl zien. Bas Nijhuis is hier een meester in. Hij voelt een wedstrijd aan. En dat deed Gözübüyük zondag ook. Want, kom op, hè.’’
,,Hoe erg is het nou, met een cornervlag wapperen? Zo lang hij dat ding niet als speer richting het publiek gebruikt heeft Lang mijn zegen, hoor. Heb ik met voetballers die hun shirt uittrekken ook, trouwens, ook al is dat volgens de FIFA-regels niet toegestaan. Ik denk dan: jongens, waar maken we ons druk om, zeg. Sport is emotie, hè, dat vergeten we nog weleens.’’
Kanttekening bij gedrag Lang
Voormalig toparbiter Mario van der Ende onderschrijft de mening van Koevermans. Al plaatst hij uit het oogpunt van ethiek en groepsdenken wel een kanttekening bij het gedrag van Lang. ,,Het zal een hartstikke leuke foto zijn voor zijn plakboek’’, stelt de Hagenaar met enig cynisme in zijn stem.
,,Alleen zou ik er als trainer niet zo blij mee zijn, een jongen in mijn elftal die een soort kruising is tussen Koning Arthur met zijn magische zwaard en Rémi uit ‘Alleen op de Wereld’. Langs gedrag neigt naar narcisme. Prima dat Gözübüyük hem geen gele kaart heeft gegeven, het is tamelijk onschuldig allemaal’’, vertelt Van der Ende.
,,Maar als ik nog had gefloten, was ik zeker even op Lang afgestapt, wanneer hij daar met die vlag in zijn handen had gestaan. Had ik gezegd, wat veel ploeggenoten onherroepelijk zullen denken: hé jochie, doe eens niet zo gek joh.’’