dinsdag 26 mei 2020

Mario in de Telegraaf

Amsterdam, 26 mei

’Zonder publiek meer focus en minder afleiding’

Voetballen zonder fans; geen podium voor thuisfluiters

AMSTERDAM - Opvallend de eerste twee competitieronden achter gesloten deuren in de Bundesliga
 zijn het geringe aantal van twee rode kaarten, slechts drie thuisoverwinningen in 18 duels
 en de complimenten van spelers en trainers aan het adres van de arbitrage.
Leidsman Soeren Storks wordt belaagd door spelers van Borussia Mönchengladbach
Leidsman Soeren Storks wordt belaagd door spelers van Borussia Mönchengladbach
De entourage van voetbalwedstrijden met publiek brengt veel positiefs met zich mee, maar naar het zich nu laat aanzien in Duitsland beïnvloedt de aanwezigheid van fans wedstrijden en scheidsrechters ook negatief. Zonder publiek lijkt het eerlijker en meer aan te komen op pure voetbalkwaliteiten om wedstrijden te winnen.
„Waarom denk je dat de term ’thuisfluiter’ bestaat?” Zo reageert voormalig internationaal scheidsrechter Mario van der Ende als hem wordt gevraagd naar bovenstaande bevindingen in Duitsland. „Sommige arbiters zijn nu eenmaal gevoelig voor reacties van thuispubliek. Bewust of onbewust zijn ze daarmee bezig of worden afgeleid.”
Toparbiter Bas Nijhuis, die bijna op de grens met Duitsland woont, viel iets anders op. „Het oogt allemaal zo vriendschappelijk, naar elkaar toe, in de duels, je mist een bepaalde scherpte op het veld en dat komt omdat er geen publiek zit om spelers op te zwepen. Het is allemaal vlakker en daarom vind ik het niet leuk om naar te kijken. De meerwaarde van publiek bij een wedstrijd wordt onderschat hoewel daar nu een kentering in komt.”
"Zonder publiek meer focus en minder afleiding"
Er vallen evenmin toeschouwers te bespelen door spelers of op te zetten tegen scheidsrechters. Zelf kreeg Van der Ende juist een adrenalineshot van volle stadions en maakte het hem scherper. „De entourage gaf motivatie. Voor anderen werkt zo’n podium verlammend en hierdoor wordt onder andere het onderscheid gemaakt tussen gemiddelde scheidsrechters en goede scheidsrechters. Maar bij die eerste groep valt zonder publiek juist een last van hun schouders, voelen zij minder druk, durven meer, treden daardoor anders op en kunnen zij zich meer focussen op het spel en objectiever besluiten nemen.”
Voor Nijhuis geldt het tegenovergestelde. Hij is ook een arbiter van het grote podium, die smult van veel publiek en in die gevallen het beste in zichzelf naar boven haalt. „Een kolkende Kuip of een schreeuwende Arena is het mooiste wat er is. Tevens het moeilijkste. Voor beginnende scheidsrechters is dat best een indrukwekkende decor. Nu in de Bundesliga de beleving van de fans op de tribune ontbreekt, is het voor een scheidsrechter gemakkelijker fluiten. Een beetje zoals oefenduels tussen profs en amateurs in de zomer.”
De omgevingsfactoren zijn van invloed en vandaar dat sommige spelers en trainers in Duitsland zeggen dat de pure voetbalkwaliteiten meer de doorslag geven. Mindere elftallen, die thuis voor een uitzinnig publiek de favoriet over de knie leggen, komt niet langer voor. „Het thuisvoordeel vervalt”, aldus Nijhuis. Of het eerlijker is? Het is totaal anders, maar bij een publiekssport als voetbal horen toeschouwers en daarmee moet iedereen op het veld mee om kunnen gaan als professional.
"Mario van der Ende en Bas Nijhuis zien dat de gemiddelde scheidsrechter het gemakkelijker heeft in de Bundesliga en het beter doet"
In de ideale situatie in ieder geval. „Maar de ene scheidsrechter staat sterker in zijn schoenen dan de ander. Heeft met persoonlijkheid te maken. Hoe ga je ermee om als iedereen tekeergaat omdat jij een overtreding of buitenspelsituatie mist terwijl de fans het niet ontgaat. Dan kan er een sfeertje ontstaan waarbij een scheidsrechter z’n hoofd kan verliezen”, weet Van der Ende.
Nijhuis: „Nu is er nauwelijks afleiding en kan je je volledig focussen op een wedstrijd. Je ziet geen trainers meer schreeuwend langs de lijn staan en spelers accepteren bijna allemaal de genomen beslissingen. De acceptatiegrens ligt heel hoog. Daarbij weet iedereen dat alles wat je gezegd wordt gehoord. Dan slik je weleens een woord in.”
Met de ervaringen in Duitsland kun je stellen dat gemiddelde scheidsrechters beter fluiten zonder publiek terwijl de topscheidsrechters zich meer moeten opladen als fans ontbreken. „RKC-Vitesse is toch iets anders dan drie dagen later Real Madrid-Juventus. Hoewel je beide duels zo goed mogelijk wilt fluiten, moet je je voor het eerste duel meer oppompen dan voor het tweede. Dan heb je geen adrenalinepompje nodig.”
Overigens is er voor het gedrag van scheidsrechters een parallel te trekken met spelers. Je hebt spelers die angst hebben voor publiek en anderen die ervan groeien. Van der Ende: „Neem het befaamde stempel ’Kuipvrees’. Dat geldt net zo goed voor spelers als voor scheidsrechters. Dichtklappen of recht overeind blijven that’s the question.”

maandag 4 mei 2020

Mario in Panorama

Amsterdam, 1 mei

Mario werd door weekblad Panorama geïnterviewd over de inzet van de Video Assistant Referee (VAR).
De gehele tekst volgt later op de pagina.