Hieronder de tekst van Mario's column die vandaag in SP!TS staat afgedrukt.
Retour afzender
Vorige week was daar zowaar een levensteken van de Centrale Spelers Raad. Het ingedommelde orgaan was door de eigen achterban wakker geschud tijdens een vergadering waarin, langdurig en buiten de agenda om, de kwaliteit van de Nederlandse arbitrage besproken werd. De profvoetballers lieten weten het helemaal met de scheidsrechters te hebben gehad.
Onze spelers vinden het huidige arbitrale kwaliteitsniveau zorgwekkend. De inconsequente manier waarop het scheidsrechtersgilde de spelregels hanteert, het omvangrijke aantal geseponeerde rode kaarten en de grote groep onervaren scheidsrechters die wekelijks in de Jupiler League wordt ingezet en niet bijdraagt tot het verhogen van het wedstrijdpeil, baren de spelers terecht zorgen.
De CSR zette de kritiek op papier en tussen de poststakingen door viel zijn brief toch nog keurig op de mat bij KNVB-directeur Van Oostveen. Die vond de kritiek blijkbaar niet urgent genoeg en schoof de discussie, mogelijk om tijd te winnen, een paar weken vooruit. Tijd die nodig is om in een antwoord, voorzien van een onvermijdelijk bedrijfskundig Harvard-conceptje en gemanipuleerde statistieken, duidelijk te maken dat het met de vaderlandse arbitrage zo slecht nog niet is gesteld. En om aan te tonen dat Zeist geen opleidingsinstituut en distributiecentrum van brave, volgzame fluitende eenheidsworsten is geworden. Zeist waar volgens de directeur elke maandag de scheidsrechters bij elkaar komen. Terwijl ook hij toch weet dat een groep ervaren en toonaangevende scheidsrechters daar slechts zes keer per jaar het gezicht laat zien. En die dooddoener dat spelers meer fouten dan scheidsrechters maken zal vanzelfsprekend weer als repliek worden gebruikt. Een appels-met-peren vergelijking omdat scheidsrechters nu eenmaal worden betaald om géén fouten te maken.
Mag voor de amateurscheidsrechters, die voor € 24 per wedstrijd in de Jupiler League opdraven en daarmee de totale arbitragekosten beperkt houden, de lat ook hoger worden gelegd? Daar waar clubs- sinds het invoeren van die absurde degradatieregeling in hun overlevingsstrijd juist recht hebben op onberispelijke arbitrage. Hoe typerend voor Zeist is het dat iemand die de afgelopen tien jaar voor de arbitrage verantwoordelijk was juist nu zelf die alarmerende klachtbrief moet beantwoorden.
