vrijdag 16 december 2016

Mario genoemd in De Telegraaf-column

Amsterdam, 16 december

Dwaasheid als ME videoscheids ontzet

Kwaliteit arbiter blijft voornaamste

Door:

Valentijn Driessen
Woensdagochtend was de videoscheidsrechter nog zaligmakend en bracht zelfs de FIFA een ronkend persbericht naar buiten. Danny Makkelie schreef een wereldprimeur op zijn naam door als videoscheids vanachter zijn monitor het Japanse Kashima Antlers een penalty te geven in de halve finale van het WK voor clubteams tegen Atletico Nacional. Scheidsrechter Viktor Kassai en andere aanwezige arbiters langs de lijn was de overtreding ontgaan.
    Nauwelijks twaalf uur later zat Kevin Blom als videoscheids peentjes te zweten in Zwolle. Opgewonden fans van PEC kwamen bij het busje met Blom verhaal halen, omdat hij niet ingreep bij een in hun ogen door scheidsrechter Björn Kuipers onterecht toegekende penalty aan FC Utrecht.
    Het is precies datgene waarvoor voormalig toparbiters zoals Mario van der Ende waarschuwden bij de proef met videoscheidsrechters. Niet voor het ontzetten van de videoreferee door de ME zoals in Zwolle, wat vanzelfsprekend de dwaasheid ten top was. Nee, de waarschuwing betrof het beoordelingsvermogen van de videoscheidsrechter. Heeft hij goede scheidsrechtersogen en voelt hij het spel aan.
    Getuige het niveau van de diverse arbiterskorpsen blijft het een illusie te veronderstellen, dat met de invoering van de videoscheids arbitrale missers en dus oneerlijkheid tot het verleden behoren. Wel als er een lijn getrokken kan worden (buitenspel, bal over doel-, achter- of zijlijn), maar niet als een arbiter een situatie moet inschatten. Kuipers gaf FC Utrecht ten onrechte een strafschop en omdat Blom daarin meeging (hij zag het ook verkeerd of wilde niet tornen aan de autoriteit van Kuipers) waren de rapen gaar ondanks de beschikbaarheid van televisiebeelden van het moment.
    Uiteindelijk blijft de arbitrage voor het grootste deel mensenwerk en de kwaliteit van de scheidsrechter dus leidend. De commotie in Zwolle na afloop zei daarom meer over de vakbekwaamheid en het beoordelingsvermogen van Kuipers en Blom dan over het fenomeen videoscheidsrechter. Er zal na alle proefprojecten een goede evaluatie moeten komen of de videoscheids zich moet uitspreken over overtredingen. Het gevaar dat op de loer ligt, is dat twee scheidsrechters in de fout gaan zoals in Zwolle of dat hun oordeel niet overeenkomt. Om dat, en discussie daarover te voorkomen is het beter de beslissing van de arbiter op het veld de voorkeur te geven.
    Wel kan trainers de mogelijkheid worden geboden twee of drie situaties (overtredingen) per wedstrijd aan te merken om de scheidsrechter en videoscheidsrechter samen een eensluidend oordeel te laten vellen.
    Mocht de FIFA besluiten de videoscheidsrechter door te voeren dan is het sowieso zaak om ex-topscheidsrechters het busje met televisieschermen in te krijgen om het foutenpercentage zo laag mogelijk te houden. Zonder dat het enige garantie biedt, want hoewel beiden op de A-lijst internationaal staan, werd Makkelie internationaal bejubeld en bewierookt en moest Blom uit Zwolle vluchten om te ontsnappen aan een volksgericht.